سیاست‌ورزی فاطمی
ما می‌توانیم شدت مهربانی حضرت زهرا(س) را از شدت سیاسی بودن ایشان درک کنیم!
برجسته‌ترین ویژگی حضرت زهرا(س) ویژگی سیاسی ایشان است و ایشان در راه فعالیت سیاسی به شهادت رسید؛ نه در راه مادری یا نماز!
اگر حضرت زهرا(س) برای ما اسوه هستند، ما هم باید مثل ایشان دغدغۀ سیاسی داشته باشیم!
حضرت زهرا(س) برای رساندن اصلح به قدرت، چهل شبانه روز در خانۀ مهاجرین و انصار را زد و از آبروی خودش خود گذشتند! ولی معلوم نیست ما برای انتخابات‌مان چنین حرکتی بکنیم!
ما که آبرویی مثل حضرت زهرا(س) نداریم، آیا حاضریم از همین مختصر آبروی خود خرج کنیم و چهل روز درِ خانۀ سران جامعه یا محلۀ خود را بزنیم و آنها را یک به یک برای دفاع از حق دعوت کنیم؟ آیا حاضریم از آبروی خودمان مایه بگذاریم و با 40 نفر چهره به چهره گفتگوی منطقی کنیم؟
مهم‌ترین دلیلی که نشان می‌دهد فاطمۀ زهرا(س) در اوج مهربانی هستند، این است که فاطمۀ مرضیه(س) بسیار سیاسی بودند! دو سخنرانی مهم از ایشان نقل شده است که هردو سخنرانی سرشار از مباحث سیاسی است.
ایشان که مادر امت است، و برای امت اسلامی جان داده است، طبیعتاً دغدغه‌ای بیش از دیگران برای وضع سیاسی جامعه دارد. چون می‌داند هیچ چیزی مثل وضع سیاسی در بهتر یا بدتر شدن وضع جامعه تأثیر ندارد.
ما می‌توانیم شدت مهربانی حضرت زهرا(س) را از شدت سیاسی بودن ایشان درک کنیم. نه‌تنها ایشان سیاسی بودند، بلکه در راه مسائل سیاسی و تلاش برای تغییر «سرنوشت قدرت» در جامعه و رساندن آن به دست فرد «اصلح»، جان فدا کردند، و از جان مهم‌تر؛ از آبروی خود برای مسائل سیاسی گذشتند!
اگر حضرت زهرا(س) برای ما اسوه هستند، ما هم باید پس ما هم باید به اندازۀ مادرمان فاطمۀ زهرا(س) دغدغۀ سیاسی داشته باشیم!
حرکت حضرت زهرا(س) برای این بود که اوج ولایت‌مداری را می‌خواستند. ایشان می‌خواستند «اصلح» بر موقعیت و مسند سیاسی جامعه بنشیند. چون می‌فهمیدند که اگر ولایت نباشد چه مصیبت‌هایی بر سر جامعه می‌آید. ولی مردم این اهمیت را درک نمی‌کردند.
لذا سیاست‌ورزی حضرت زهرا(س) پیچیده بود. برخی می‌گفتند: «حالا که طوری نشده، زیاد هم فرقی نمی‌کند! اگر از یک جهت دیگر نگاه کنید، این‌طوری هم می‌شود پذیرفت!» یعنی علت این قیام و بی‌تابی حضرت زهرا(س) را درک نمی‌کردند! چون نمی‌فهمیدند که بی‌احترامی به ولایت چگونه حتی امنیت، آرامش و منافع دنیایی مردم را از بین می‌برد!
چرا مردم در این فعالیت سیاسی با حضرت زهرا(س) همراهی نکردند؟ چون سیاست یک امر پیچیده است و اگر مردم «سطحی» باشند، نمی‌فهمند؛ سیاست با سادگی و سطحی بودن جور درنمی‌آید! اگر مردم نخواهند آیندۀ دور را ببینند، طبیعتاً از سیاست سر درنمی‌آورند؛ سیاست یعنی پیچیدگی! در امور سیاسی آدم باید آیندۀ دور را نگاه کند!
حضرت زهرا برای رساندن «اصلح» به قدرت، چهل شبانه روز درِ خانۀ مهاجرین و انصار را زدند(اختصاص/ 184) ولی معلوم نیست ما برای انتخابات‌مان چنین حرکتی بکنیم! ما-که آبرویی مثل حضرت زهرا(س) نداریم- آیا حاضریم چهل روز درِ خانۀ سران جامعه، را بزنیم و آنها را یک به یک برای دفاع از حق دعوت کنیم؟ آیا حاضریم از آبروی خودمان مایه بگذاریم و با 40 نفر چهره به چهره گفتگوی منطقی کنیم؟
حضرت زهرا(س) هرگز بی‌احترامی به ولایت را برنمی‌تافتند و فریاد می‌کشیدند، چون وقتی به ولایت بی‌احترامی شد نتیجه‌اش وضع رقت بار مردم در زمان بنی‌امیه شد، ولی الان بین ما، چقدر کسانی در این حد و اندازه‌ها(حتی در بین علمایمان) هستند که حاضر باشند این‌طوری فریاد بکشند و از آبروی خود خرج کنند!
این‌همه در مسئولین ولایت‌گریزی صورت می‌گیرد، آیا کسی علیه‌شان فریاد می‌زند؟ آیا بزرگان جامعه تا ببینند یک کسی دارد از امر ولایت تخطی می‌کند، برآشفته می‌شوند؟ نه؛ آرام می‌نشینند و نگاه می‌کنند و اسیر مصلحت‌ها هستند. آن‌وقت چه ضربه‌هایی ناشی از این بی‌توجهی به اوامر ولایی نصیب جامعه می‌شود! اساساً چقدر
برجسته‌ترین ویژگی حضرت زهرا(س) ویژگی سیاسی ایشان است. مقام حضرت زهرا(س) را در حد یک کار مادرانه، عبادت زاهدانه یا معنویت فردی پایین نیاوریم! ببینیم ایشان آبروی خودش را صرف چه کرد؟ آیا در راه مادری کردن یا نماز خواندن به شهادت رسید یا در راه فعالیت سیاسی به شهادت رسید؟
متن:
bayanmanavi.ir/post/3878