به نام خدا

--

از حضرت امام جعفر صادق ((عليه السلام )) منقول است كه خيرى نيست در كسى كه نخواهد مالى از حلال جمع كند كه بآن مال روى خود را از سؤال حفظ كند و قرض خود را اداء كند و باخويشان خود احسان كند.
در حديث ديگر فرمود كه استعانت بجوئيد بدنيا بر آخرت و بار مردم مشويد.
از حضرت رسول ((صلى الله عليه وآله وسلم )) منقول است كه ملعونست كسي كه بار عيال خود را بر مردم بيندازد.
درحديث حسن منقول است كه شخصى ازحضرت صادق ((عليه السلام )) پرسيد كه ماطلب دنيا ميكنيم و دوست ميداريم كه مال دنيا بمارو كند فرمود كه براى چه ميخواهى آنرا؟ گفت براى خرج خود و عيال خود بكنم وصله رحم بكنم و تصدق وحج و عمره بكنم فرمود كه مال را براى اين ها كسب كردن طلب دنيا نيست طلب آخرت است .
درحديث ديگر فرمود كه توانگرى كه ترا از ظلم منع نمايد بهتر است ازپريشانى كه تورا بر گناه بدارد.
در حديث معتبر منقول است كه شخصى از علماء اهل سنت بحضرت امام محمد باقر ((عليه السلام )) رسيد در روز بسيار گرمى ديد كه آنحضرت بر دوغلام تكيه كرده وبراه ميروند گفت كه شما مرد پيرى هستيد از بزرگان قريش مناسب نيست كه در اين وقت از براى طلب دنيا بيرون آئيد اگر مرگ در اين حال شمارا برسد چه خواهيد كرد ؟ حضرت فرمود كه اگر مرگ در اين حال برسد دروقتى رسيده خواهد بود كه مشغول طاعت خداوند عالميانم و كارى ميكنم كه خود را و عيال خود را باز دارم از سؤال كردن از تو وازديگران من از آن ميترسم كه مرگ بسد و بر معصيت خدا باشم گفت راست گفتى ميخواستم ترا پند بگويم تو مرا پند گفتى .
در حديث معتبر از حضرت امير المؤمنين ((عليه السلام )) منقول است كه حق تعالى خطاب نمود بحضرت داود كه نيكو بنده بودى تو اگر از بيت المال نميخوردى و بدست خود كسب ميكردى چون اين خطاب رسيد حضرت داود چهل روز گريست پس حق تعالى به آهن وحى فرستاد كه نرم شو براى بنده من داود، پس در دست آنحضرت نرم شد مانند موم پس هر روز يك زره بدست خود ميساخت و به هزار درهم ميفروخت تا آنكه سيصد و شصت زره ساخت و از بيت المال مستغنى شد.
درحديث ديگر منقول است كه حضرت صادق ((عليه السلام )) احوال عمر بن مسلم را پرسيد گفتند كه ترك تجارت كرده است حضرت سه مرتبه فرمود كه عمل شيطان است مگر نميدانى كه رسول خدا ((صلى الله وآله وسلم )) تجارت ميكرد و حعتعالى مدح ميفرمايد جماتى را كه مردان چندند كه غافل نميگرداند ايشان را تجارت و نه فروختن از ياد خدا ايشان جماعتى بودند كه تجارت ميكردند و چون نماز ميشد مشغول نماز ميشدند و اين بهتر است از كسي كه تجارت نكند در وقت خود نماز را بكند.
در حديث موثق منقول است كه بآنحضرت عرض كردند كه شخصى هست ميگويد كه در خانه مى نشينم و نماز ميكنم و روزه ميدارم و عبادت پروردگار خود ميكنم و روزى من البته از براى من ميايد حضرت فرمود كه اين مرد يكى از سه كس است كه دعاى ايشان مستجاب نيست .
در حديث ديگر منقول است كه شخصى بآنحضرت عرض كرد كه ميخواهم دعا كنيد كه خدا مرا روزى بدهد باراحت فرمود كه طلب روزى بكن چنانچه خدا ترا امر كرده است من دعا نميكنم براى تو.
درحديث ديگر منقول است كه آنحضرت احوال شخصى را پرسيدند شخصى گفت كه او پريشان شده است حضرت پرسيدند كه بچه كار مشغولست ؟ گفت در خانه نشسته است و عبادت الهى ميكند فرمود كه معاش بچه نحو ميگذرد؟ گفت بعضى از برادران مؤمن به احوال او مى رسد حضرت فرمود انكسى كه روزى اورا ميدهد عبادتش بهتر است از عبادت او.
درحديث معتبر از حضرت امام محمد باقر((عليه السلام )) منقول است كه كسي كه طلب دنيا كند براى آنكه از مردم سؤال نكند و روزى عيال خود را فراخ گرداند و با همسايگان خود احسان كند در روز قيامت روى او مانند ماه شب چهارده باشد.
ازحضرت رسول ((صلى الله عليه وآله وسلم )) منقول است كه عبادت هفتاد جزء است بهترين آنها طلب حلال است .
درحديث ديگر فرمود كه هركه شب بخوابد وامانده از طلب حلال چون شب بسرآيد آمرزيده شده باشد.
دراحاديث معتبره منقول است كه چون در دكان خود را گشودى و متاع خود را پهن كردن آنچه بر تو بود كردى ديگر بر خدا توكل كن .
دراحاديث معتبره ازحضرت رسول ((صليه الله عليه وآله وسلم )) منقول است كه در حجة الوداع فرمود بدرستيكه جبرئيل در دل من دميد كه هيچ صاحب جانى نميميرد مگرآنكه روزى مقرر خود راتمام ميخورد پس از خدا بترسيد و مبالغه در طلب روزى مكنيد و دير رسيدن روزى بر آن ندارد شمارا كه طلب چيزى از روزى را بمعصيت خدا بكنيد زيراكه حق تعالى روزى را درميان خلق خود حلال قسمت كرده است و حرام قسمت نكرده است پس كسي كه از معصيت خدا بپرهيزد و صبر كند روزى او از حلال ميرسد و هركه پرده درى كند و تعجيل نمايد و از حرام بگيرد از روزى حلال او همان مقداركم ميشود و درقيامت حسان او خواهند كرد برآن روزى حرام .
ازحضرت صادق ((عليه السلام منقول است كه اگر بنده در سوراخى باشد خدا روزى اورا ميرساند پس پرمبالغه در طلب روزى مكنيد.
در احاديث معتبره از آنحضرت منقول است كه خدا روزى مؤمنان را از جائى چند مقرر فرموده است كه گمان نداشته باشد براى آنكه چون نمى دانند كه روزى اشان از كجا ميايد دعا بسيار من كنند و دراحاديث ديگر از حضرت صادق ((عليه السلام )) منقول است كه تجارت كردن عقل را زياد مى كند و ترك تجارت كردن عقل را كم ميكند.
حضرت امام موسى ((عليه السلام )) بتاجرى فرمود كه بامداد برو بسوى چيزى كه موجب عزت تو است يعنى بازار.
دراحاديث ديگر منقول است كه بامداد بطلب روزى برويد و تحقيق اين مطلب با احاديث ديگر در كتاب عين الحيوة مذكور است .

حلیه المتقین