در مملکت وجود انسان، دو سلطان حکم می رانند؛ مغز هیجان و مغز تدبیر
دسته ی اول – هیجانی ها: قدرت حل مسئله ندارند (مثل پت و مت) و از مشکلات ساده فاجعه می سازند، هیجان مدارند نه مسئله مدار، عاقبت اندیش نیستند، حال زیست و جو زده اند.

خلق نا پایدار دارند و غیر قابل اعتماد هستند، خطا و پس از آن پشیمانی و باز اشتباه روش همیشه ی آنهاست…

دسته دوم – اهل تدبیر: هیجانشان تحت سلطه ی خردشان است (مدیریت شده)
دارای ویژگیهای زیر هستند:
اهل تفکر، تحلیل و ارزیابی، پر مشورت، کم اشتباه، قدرت حل مسئله در آرامش و انتقاد پذیر (با احترام به مخالف)، دارای برنامه و هدف در زندگی، پرشور و نشاط و امیدوار و همیشه پویا…

عقلها در دو زمان پر اشتباهند؛ در شدت خواستن (تمایلات و محبت) و اوج نخواستن و بیزاری (خشم و نفرت)
پس در این دو زمان مکث و صبوری باید و هیچ اقدامی نه شاید (چرا که عاقل به تدبیر عمل می کند نه به تحرک)