ویژه/ چرا روشنگری باید به‌صورت "چهره به چهره" باشد؟ 

مؤثرترین راه برای جلوگیری از فریب‌های رسانه‌ای، همین گفتگو‌های چهره به چهره است. 

هیچ چیزی جای یک گفتگوی صریح و صمیمی را نمی‌گیرد! 

نیروهای انقلابی برای روشنگری وظیفۀ سنگینی دارند و این کار را خصوصاً در این انتخابات باید #چهره_به_چهره انجام دهند 

تبلیغ و تبیین چهره به چهره «دشوار» و «وقت‌گیر» است، اما باید به تأسی از #حضرت_زهرا(س) که 40 روز چهره به چهره به حق دعوت کردند، این کار را بکنیم. 

اثر گفتگوی چهره_به_چهره، خیلی بالاتر از برگزاری همایش و نصب پلاکارد و بَنِر است 

در تبلیغ برای انتخابات، باید روحیۀ امیدوار، بانشاط و توأم با آرامش داشته باشید 

نورانیتی که در کار تبیینی برای اصلاح عرصۀ سیاست هست، در بسیاری از کارهای معنوی دیگر نیست

با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری و تعیین فردی امین و متخصص از جانب ملت از گوشه و کنار این زمزمه ها به گوش می رسد که:

آیا شرکت در انتخابات و رأی دادن اصلا فایده ای دارد!؟؟ و آیا این کار هم جنبه دینی و عبادی دارد؟

از دیدگاه اسلام، ‌دین مجموعه به هم پیوسته‌ای از باورها و اندیشه‌های برگرفته از وحی الهی در رابطه با جهان،‌ انسان و جهان پس از مرگ است که هدف آن هدایت انسان به سوی روشی بهتر زیستن و کامل‌تر شدن است.
مرحوم علامه جعفری(ره) می‌گوید: «هر حقیقت و پدیده‌‌ای که برای تنظیم و اصلاح حیات انسانی در ارتباط چهارگانه (ارتباط انسان با خویشتن، ارتباط انسان با خدا، ارتباط با جهان هستی و ارتباط انسان با هم نوع خویش) قابل بهره‌‌برداری باشد، از دیدگاه اسلام جزء دین محسوب می‌شود.

چیزی که امروزه در حال و هوای جامعه کنونی بیشتر در بین جوانان باب شده و در حال تبدیل شدن به نوعی سبک زندگیه رفتار و افکار معترضانه همیشگی نسبت به تمامی موضوعات و تصمیمات کشور در زمینه های سیاسی و اقتصادی است که ان شالله بتوانیم بعد از مطالعه این پست به حق بودن آن را تشخیص دهیم! برای مثال مسئله ای که بیشتر درباره ش بحث میشود کمک کردن دولت ایران به کشور های فقیر همسایه است در حالی که كشور ما در تنگناي مسائل اقتصادي بوده و بیکاری یکی از معضلات جامعه ماست!!؟

براي تبيين بهتر مطلب ذکر مطالبي لازم است
الف) از منظر قانون اساسي

خداوند برای هدایت بنده گان خویش برنامه ای را بوسیله پیامبران و در قالب کتبی ثقیل بر زمینیان ارزانی داشت. حال اگر این برنامه جامع و کامل و از طرف خداوند است

چرا نتوانسته که انسان را به خوشبختی مورد نظر برساند و او را نیازمند ظهور منجی ساخته؟

امروزه در سبک زندگی به ظاهر اسلامی که در جامعه حال حاضر وجود دارد متاسفانه به کثرت در اعماق افکار افراد این طرز فکر را میبینیم. 

و اما پاسخ این گونه شبهات :
این سؤال همزمان چند مطلب را به چالش کشیده است که یک به یک طرح و بررسی اجمالی شد؛ و اما ادعاهای مطرح شده در سؤال و چکیده پاسخها:

گویند: 

دهقانی مقداری گندم در دامن لباس پیرمرد فقیری ریخت پیرمرد خوشحال شد و گوشه های دامن را گره زد و رفت!

درراه با پرودرگار سخن می گفت:

( ای گشاینده گره های ناگشوده، عنایتی فرما و گره ای از گره های زندگی ما بگشای )

در همین حال ناگهان گره ای از گره هایش باز شد و گندمها به زمین ریخت!

او با ناراحتی گفت:

من تو را کی گفتم ای یار عزیز

کاین گره بگشای و گندم را بریز!

آن گره را چون نیارستی گشود

این گره بگشودنت دیگر چه بود؟

نشست تا گندمها را از زمین جمع کند , درکمال ناباوری دید دانه ها روی ظرفی از طلا ریخته اند!

ندا آمد که:

تو مبین اندر درختی یا به چاه

تو مرا بین که منم مفتاح راه

"مولانا"